Kirgizië

Publication

Project date

Portfolio

Online

2018

Vrij werk

Opdracht

Het is 2018 als Kirgizië voor de tweede keer de World Nomad Games organiseert. Dé Olympische Spelen voor nomadische sporten. Worstelen, jagen, paardrijden en de nationale sport: Kok Boru.
Ik reisde door de bergen, langs het grootste zoutwatermeer van de wereld en fotografeerde de tradities die in het steeds meer door het westen beïnvloede Kirgizië nog altijd bestaan.

Njet! Njet! Njet!

Na een belabberde nacht rij ik hoger en hoger door de bergen. Onderweg ontbijt ik met gefermenteerde melk waar stukjes brood in drijven –althans ik hoop maar dat het brood is.

Na drie uur kom ik aan bij de Heart Broken Mountains –Twee vuurrode bergen die met een beetje fantasie op een gebroken hart lijken. 

Een jongen bezig zijn adelaar te trainen. “You pay” reageert hij wanneer hij mijn camera ziet.
Wat een onzin denk ik, maar als ik zie in wat voor armoede hij leeft ga ik overstag.

Ik richt mijn camera maar dan begint de jongen wild met zijn armen te zwaaien.
NJET, NJET, NJET! roept hij in het Russisch. 
Hij wil niet in beeld, alleen de adelaar mag op de foto. 
Dat is niet wat ik wil, maar ik leg me er bij neer. Ik heb nou al betaald. Zucht. 

Dan begint de adelaar zijn vleugels te spreiden en de snelheid waarin dit gaat fotografeer ik intuïtief. De adelaar staat er op, samen met de jongen.

Oepsie.

Stamhoofd

Hulpeloos kijk ik haar aan. Wat zegt ze? Wat wil ze?! Op 3200 meter hoogte sta ik met een rugtas vol apparatuur stil om op adem te komen. Op het moment dat ik verder wil lopen heeft een oude vrouw me gespot. Spontaan begint ze tegen me aan te kletsen.

Ik breng mijn handen naar mijn oren om duidelijk te maken dat ik er geen woord van begrijp. Daar heeft ze geen boodschap aan, stug klets ze door. Pakt me bij de arm en neemt me mee naar haar yurt. 

Plots staat er iemand naast me die begint te vertalen.
“Deze vrouw is het stamhoofd van een van de 40 stammen in Kirgizië. Haar jas en de kleden zijn van haar voorouders geweest. Elk symbool heeft een betekenis en verteld het verhaal van de familie.” 

De vrouw begint langzaam rond te draaien en toont vol trots haar jas. Ik portretteer haar, van voren én van achteren. 

De Nationale sport: Kok Boru

Als het fluitsignaal gaat stuiven acht paar ruiters naar het midden van het speelveld. Vanaf dat moment is niet meer uit te leggen wat ik zie. Er zijn geen regels, behalve … SCOREN!!!

Read more

Orthodoxe Rus

De familie waar ik bij zou slapen heeft uit gastvrijheid hun yurt verlaten. Sta je dan, met je goeie gedrag op 3200 meter hoogte, in een bijna verlaten dorp, in Kirgizië. Op zijn zachts gezegd: Not what I expected.

Moedeloos loop ik richting het dorpshart opzoek naar eten. De lucht begint dreigende wolken te vormen. Ook dat nog..denk ik gefrustreerd.

Dan zie ik de orthodoxe rus. Ik krijg een bijna onzichtbaar goedkeurend knikje. Snel pak ik mijn camera, vlug voor de regen!
De foto is nog niet genomen of het begint te stortregenen, zo snel als ik kan ren ik terug naar de Yurt. Eenmaal binnen vind ik wat fruit en thee. De nacht die volgt is lang en koud.

Alle foto’s

Tuindorpers

Volgende case

Amsterdammers in QuarantaineVrij werk

Om jouw ervaring zo optimaal mogelijk te maken, worden er cookies gebruikt. Lees de Privacy policy voor meer details.