Hoe maak je een portretfoto van een wereldberoemde clown?

“Hij is vast heel uitbundig en enthousiast.”

“Of juist niet, dat het een heel kalme, verlegen man is.”

We schieten in de lach, zou het?! We zitten in de auto naar Kinderdijk, de schrijfster en ik, en we fantaseren erop los.

Een uur later parkeer ik de auto in de berm. Twee prachtige husky’s en een man begroeten ons warm. Over de vragen die de schrijfster stelt denkt hij goed na, elk woord wordt overwogen.

Zijn verhalen zijn prachtig. Gedurende het gesprek leren we hem kennen als een kalme, gepassioneerde man.

Dan is het moment van fotografie daar. Ik wil de man fotograferen zoals ik hem nu leer kennen. Zonder te veel poespas, een puur portret van hem en zijn honden.

“Moeten we niet ook een beeld van hem hebben waar hij wel clown is?” zegt de schrijfster.
Ze heeft de vraag nog niet uitgesproken of hij tovert een joekel van een lach op zijn gezicht.

En als ik het over joekel heb, dan is-ie ook echt joekel.

Maar ja, denk ik, welk beeld willen we laten zien? Erik Koller of de clown van het Cirque du Soleil?

Blog #10

Volgende case

Blog #8